Mare Leemreize
© Jasmijn Sophie Huisman
Deze maand ga ik in gesprek met Mare Leemreize (11). Mare woont met haar ouders en broertje in Utrecht en heeft geen gelovige achtergrond. Mare denkt wel na over verklaringen: “Als er een grote onweersbui ontstaat, zijn er mensen die denken dat het een soort teken is. Ik denk dan vooral: ja, die bui was al voorspeld. Ik denk graag aan dit soort verklaringen, zodat ik weet waar dingen vandaan komen.”
Waarom vind je het prettig om over dit soort verklaringen na te denken?
“Omdat ik het geen fijn idee vind om in iets te geloven wat uiteindelijk niet blijkt te bestaan. Daarom kies ik er maar voor om gewoon nergens in te geloven, want dan kan ik altijd nog verrast worden. Maar dat betekent niet dat anderen niet mogen geloven. Van mij mag iedereen geloven wat hij of zij wil, ik denk dat iedereen een andere mening heeft. Toevallig denk ik zelf dat er niets is. Maar ik heb bijvoorbeeld ook niemand in de klas die wel gelooft.”
Ben je weleens in aanraking gekomen met religie?
“Niet echt, maar de moeder van een vriendin van mij is van geboorte een Bosnische moslima en zij is gevlucht uit Bosnië. Ik speel heel vaak bij haar en daardoor weet ik daar wel wat vanaf. Maar het gaat dan vaker over het vluchten uit Bosnië en de gebeurtenissen daar, niet echt over religie. De opa van die vriendin is bijvoorbeeld vermoord.
Soms denk ik wel: wat als ik dat zelf had meegemaakt? Op die momenten ben ik blij dat ik veilig in Nederland ben opgegroeid
mare leemreize
Dat vond ik wel heel zielig voor haar. Soms denk ik wel: wat als ik dat zelf had meegemaakt? Op die momenten ben ik blij dat ik veilig in Nederland ben opgegroeid en dat mijn ouders dat gelukkig niet mee hebben gemaakt.”
Ben je daardoor anders gaan denken over het bestaan van goede of slechte mensen?
“Niet per se, maar ik bedacht me toen wel dat Utrecht gelukkig een volk is dat het redelijk met elkaar eens is en ik ben wel dankbaar dat we in Nederland geen burgeroorlog hebben. In Bosnië ontstond dat conflict volgens mij vooral door onderlinge onenigheden. Ik denk dat als er zulke rellen ontstaan in Nederland, er door de politie gelukkig snel wordt ingegrepen. Dus stiekem ben ik wel blij dat de politie in Nederland zo streng is.”
Denk je wel dat er slechte mensen bestaan?
“Ik denk van wel, maar ik heb denk ik nog nooit echt slechte mensen ontmoet, dus ik vind het ook moeilijk om dat te beoordelen. Ik denk eigenlijk dat ieder mens wel iets goeds heeft, maar doordat sommige mensen bijvoorbeeld drugs gaan gebruiken, denk ik dat ze door die omstandigheden beïnvloed worden en dat dat ze eerder slecht maakt. Dus het zijn denk ik de omstandigheden die een mens goed of slecht maken.”
Vind je het goed dat er mensen op de wereld zijn?
“Ja en nee. De komst van mensen op de wereld heeft er wel voor gezorgd dat er heel veel dieren zijn uitgestorven. De mens is het sterkste wezen op aarde en kan eigenlijk alles aan, maar daardoor zijn de tijger en de haai wel bedreigde diersoorten geworden. Maar tegelijkertijd vind ik het ook fijn dat er mensen op aarde zijn, want ze hebben er ook voor gezorgd dat er slimme uitvindingen zijn gekomen die er anders nooit geweest zouden zijn. Als de mens er niet was geweest, zouden er nu misschien nog steeds wel dodo’s zijn.”
Zou dat een betere wereld zijn?
“Ja en nee. Dan zouden we de dingen die we nu hebben, niet hebben. Zoals een huis, of andere soortgenoten. Als je de enige mens op aarde bent, is dat ook geen gezellige wereld, denk ik. Maar ik vind wel dat mensen beter op de aarde moeten passen. Ik zou willen dat we niet meer op dieren jagen en dat we geen wapens meer gebruiken voor slechte dingen. Het liefst zou ik willen dat we rubberen kogels in wapens doen en die wapens dan gebruiken om stropers te stoppen.”
Maakt het je boos dat we zo met de dieren omgaan?
“Ja, soms wel. Want wapens en oorlogvoering zorgen ook voor verwoesting van het milieu en dus het leefgebied van de dieren. Maar ja, je kunt ook niet in je eentje de hele wereld veranderen. Nu denk ik vooral: ik ben niet de enige die hier iets aan kan doen. Het is vooral de schuld van mensen die plastic op straat gooien. Maar je ziet steeds meer reclames dat we dat niet moeten doen, dus misschien gaat het toch de goede kant op!”
Heb je een doel in je leven?
“Mijn grote droom is om een eigen boerderij te hebben en me helemaal te kunnen omringen met dieren. Als ik bijvoorbeeld een rotdag heb, ga ik even wandelen met onze hond Fiep en dan is mijn dag gelijk weer helemaal goed. Dieren maken me gewoon heel gelukkig. Ik denk dat ik ook graag met dieren wil werken later. Dus ik word bijvoorbeeld dierenarts, of politie te paard. En ik hoop dat ik later nog een beetje bij mijn ouders in de buurt woon. In Bunnik, of zo. Dat lijkt me wel wat.
Ik wil ook heel oud worden, misschien wel 95! Maar aan de andere kant… Als ik niet meer met mijn hond zou kunnen knuffelen of als ik niet meer de hond kan uitlaten, lijkt het leven me ook niet meer leuk. Dus als dat zo is, dan hoeft het leven voor mij niet echt.”
Ook schrijven voor Volzin?
Al vanaf €6,- per maand.
