'Massa-emotie leidt meestal tot keuzes waar we later spijt van krijgen'

Op sommige momenten in de geschiedenis ontstijgt de vraag naar het goede het abstracte en wordt zij plots heel concreet. Wel of niet naar de supermarkt? Eén of vier pakken rijst inslaan? We willen niet onverstandig zijn en roekeloosheid kan in deze dagen al een wandelingetje langs het kanaal zijn; voor je het weet ben je medeplichtig aan de dood van de schoonmoeder van de fietser die je passeerde. Dan liever het zekere voor het onzekere, maar wat is zeker?

Op televisie spelen politici en media in op deze onzekerheid. “U speelt met mensenlevens,” brult Wilders in de hoop een aantal bange burgers voor zich te winnen. De beelden worden in ieder nieuwsprogramma herhaald. Op RTL Nieuws wordt videomateriaal getoond van de Haagse Markt, waar men de coronamaatregelen ‘massaal aan de laars lapt’. Dankzij een flinke telelens lijkt er inderdaad nauwelijks ademruimte tussen de bezoekers — grotendeels van buitenlandse afkomst. Nog even en de Marokkanen hebben het gedaan. Nog meer stemmen voor Wilders.

Intussen heeft de Hongaarse Wilders zichzelf nog voor de eerste coronadode tot keizer uitgeroepen — schijnbaar de enige manier om het virus te verslaan. Iedereen die nepnieuws verspreidt, gaat de bak in. En Orbán zelf mag ‘bij decreet’ bepalen wanneer iets nepnieuws is. In die dagen kondigde keizer Augustus een decreet af… Tot zover tweeduizend jaar vooruitgang. Ik zie de gezichten van de Hongaarse parlementsleden, hun blikken gericht op Orbán, en vraag me af wat ze denken. Staan ze echt zo rotsvast achter hun grote leider? Of zitten ze allemaal inmiddels stuurloos in dezelfde stroomversnelling, die ze toch zelf in stand houden maar waartegen niemand in zijn eentje iets kan beginnen?

Ik probeer me niet te laten leiden door de angst. Massa-emotie, zeker in combinatie met economische onzekerheid, leidt meestal tot keuzes waar we later spijt van krijgen. Veiligheid in ruil voor vrijheid. Dus dan toch maar die wandeling langs het kanaal. Mijn kleine rebellie tegen de angst, maar wel netjes op anderhalve meter afstand van mijn medewandelaars.