‘Eerlijk gezegd vind ik niet dat ik een groot talent heb”, zegt GroenLinks Kamerlid Lisa Westerveld. Thuis, in de Achterhoek, leerde ze al: “Je hoeft niet overal het beste in te zijn, het hardst te roepen en vooraan te gaan staan. Doe je best en sta je daar niet op voor.”
“Doe goed, maar loop er niet over op te scheppen”, zegt ook filosoof René ten Bos. “De nederige persoon laat zijn verlangens niet zomaar de vrije loop. Die vindt zichzelf niet zo belangrijk dat al zijn verlangens verwezenlijkt moeten worden.”
Narcisten doen het goed op het politieke toneel, zowel in binnen- als buitenland. Assertieve mensen genieten veelal meer bewondering dan meegaande of stille naturen. Wie niet spontaan ‘gezegend’ is met een groot ego, kan altijd nog zijn cv of digitale profiel oppimpen. Hoogste tijd dus voor een Volzin-themaweek over nederigheid.
Vanouds geldt binnen het christendom het temperen van het ego als een deugd. Meermaals heeft dat verkeerd uitgepakt. Theoloog Stefan Mangnus zegt daarom dat nederigheid niet hetzelfde is als ‘een permanente staat van zelfbeschuldiging’.
Religiewetenschapper Grietje Dresen voegt daaraan toe, dat nederigheid al evenmin een deugd is die vooral door vrouwen beoefend zou moeten worden. Maar houdt de deugd daarmee op deugd te zijn? Nee, natuurlijk. De mensen van het Noëlhuis zijn op hún manier nederig: het gaat hen niet om henzelf maar om wie in de knel zitten.
In de woorden van Stefan Mangnus: Nederigheid betekent voor hen dat zij meer van de waarheid houden dan van hun ego.
De artikelen in deze themaweek komen uit het rijke archief van religiejournalistiek van Volzin. De artikelen verschenen in april 2019 in Volzin Magazine als onderdeel van een special gewijd aan nederigheid.
